Arbeidstijd - Glijdende werktijden

Beschrijving van het dossier

Glijdende werktijden bieden de werknemer de mogelijkheid om zelf, binnen de door de onderneming vastgestelde glijtijden, het begin- en eindtijdstip van zijn arbeidsprestaties, en, in voorkomend geval, zijn pauzes te bepalen. Enerzijds is het een middel om te voldoen aan de behoefte van de werknemer om werk en privéleven beter op elkaar af te stemmen en anderzijds is het een manier om de mobiliteitsproblemen aan te pakken.

Ook al vinden we deze praktijk in veel ondernemingen en stelt de sociale inspectie zich in dit verband enigszins tolerant op, strikt gesproken bestonden de glijdende werktijden niet in de Belgische wetgeving voor de wet van 5 maart 2017 betreffende werkbaar en wendbaar werk.

In hun akkoord van februari 2013 betreffende de modernisering van het arbeidsrecht hadden de sociale partners binnen de Groep van 10 zich ertoe verbonden om een kader-CAO in de Nationale Arbeidsraad uit te werken om de grenzen vast te stellen die ondernemingen die glijdende werktijden invoeren, in acht moeten nemen om zo de betrokken partijen een betere rechtszekerheid te bieden.

In dit kader kreeg een commissie van de NAR de opdracht om de technische besprekingen te voeren die tot deze CAO moesten leiden (en eveneens om de wettelijke bepalingen vast te stellen die gewijzigd dienden te worden).

Eind 2015 kwam het dossier van de glijdende werktijden opnieuw in de sociale actualiteit door de ambitie van minister van Werk Kris Peeters om “werkbaar werk” te promoten en op die manier de loopbaanverlenging te stimuleren.

Met de wet betreffende werkbaar en wendbaar werk krijgt het stelsel van glijdende uurroosters een juridisch kader. Aarzel niet om ons Dossier over werkbaar werk (Rubriek Documenten - Enkel toegankelijk voor onze leden) te raadplegen voor meer informatie over het nieuwe stelsel.