Sociaal akkoord: de verhoging van het interprofessionele minimumloon
Eén van de belangrijkste dossiers van de onderhandelingen tussen de interprofessionele sociale partners, betrof de verhoging van het minimumloon. Dit onderwerp bevond zich al in 2019 op de agenda van het sociaal overleg en maakt ook deel uit van het regeerakkoord van de Vivaldi-regering. Na moeilijke onderhandelingen zijn de sociale partners gekomen tot een stapsgewijze verhoging (drie stappen) van het minimumloon met compensaties voor de betrokken werkgevers.
Wanneer we het hebben over de verhoging van het minimumloon, hebben we het eigenlijk over de verhoging van het gewaarborgd gemiddeld minimum maandinkomen (GGMMI) zoals beschreven in CAO nr. 43 van de Nationale Arbeidsraad. Het gaat over een gewogen gemiddelde, waarbij niet alleen het maandloon van de werknemer in aanmerking moet worden genomen, maar ook andere bedragen die aan de werknemer worden uitbetaald in de loop van het jaar (bijvoorbeeld een eindejaarspremie).
De aanpassingen aan de CAO nr. 43 zijn gebeurd door het afsluiten van de CAO nr. 43/15 op 15 juli 2021.
Eerste stap: verhoging op 1 april 2022
Een eerste verhoging van het minimumloon zal plaatsvinden op 1 april 2022. Belangrijk om te vermelden is dat we vanaf die datum nog slechts één uniek minimumloon zullen hebben. Vandaag staan in CAO nr. 43 nog drie minimumlonen die afhankelijk zijn van leeftijd en anciënniteit.
Het laagste bedrag van het minimumloon bedraagt nu 1.625,72 euro. Dit bedrag zal op 1 april 2022 verhoogd worden met 76,28 euro. Dit komt dus neer op een bedrag van 1.702 euro. Maar, doordat er voor 1 april 2022 nog een indexering zal volgen, zal dit bedrag iets hoger liggen (1.625,72 + indexering 2% + 76,28) en zal men ongeveer uitkomen op een bedrag van 1.734,51 euro.
Opdat de werknemer netto voldoende van de verhoging overhoudt, worden ook de grenzen van de sociale en fiscale werkbonus aangepast.
Belangrijk voor de werkgevers is dat er ook een compensatie volgt via de invoering van de zeer lagelonencomponent. De regering is momenteel bezig met de uitwerking van deze compensatie, ter uitvoering van het advies nr. 2.237 van de NAR. We geven jullie echter al graag mee hoe deze compensatie geconcretiseerd zal worden (op basis van de laatste info waarover we beschikken).
De zeer lagelonencomponent wordt toegevoegd aan de verschillende formules van de drie categorieën van de structurele lastenverlaging. De zeer lagelonencomponent zou er als volgt uitzien:
0,4 x (5.550 – S)
Concreet zou dit het volgende betekenen voor de verschillende formules:
Rcategorie 1 = 0,4 x (5.550- S) + 0,1400 x ( 9.215,70 – S);
Rcategorie 2 = 79,00 + 0,4 x (5.550- S) + 0,2557 x ( 7.741,80 – S) + 0,0600 x (W – 13.514,80);
Rcategorie 3A met loonmatiging = 0,4 x (5.550- S) + 0,1400 x ( 9.985,80 – S);
Rcategorie 3B zonder loonmatiging = 495,00 + 0,4 x (5.550- S) + 0,1785 x ( 9.480,90 – S).
Opmerking: voor de categorieën 2 en 3B is er, na de toepassing van de zeer lagelonencomponent, nog respectievelijk een bedrag van 0,6 miljoen euro en 0,1 miljoen euro te compenseren. In het najaar zullen de interprofessionele sociale partners hierover samen zitten om te kijken hoe deze middelen het best besteed kunnen worden.
De zeer lagelonengrens zal wanneer de lonen geïndexeerd worden bij overschrijding van de spilindex, ook geïndexeerd worden.
Stappen 2 en 3: twee verhogingen met telkens 35 euro
Op 1 april 2024 en 1 april 2026 zal het minimumloon telkens bijkomend met 35 euro bruto verhoogd worden.
Deze stappen zullen samengaan met de fiscale hervorming van de lage lonen die de regering in het regeerakkoord heeft voorzien. Het is immers de bedoeling dat de werknemers, door die hervorming, van de verhoging van 35 euro bruto, maar liefst 50 euro netto overhouden.
De kost voor de werkgevers zal verrekend worden op de voor die IPA-periodes geldende loonnorm, en eventueel door een bijkomende compensatie indien de meerkost voor de werkgevers hoger ligt. De vergoeding moet in dit geval de macro-economische kost zo veel als mogelijk benaderen.
Terug naar themafiche