Verenigingswerk: een voorlopige oplossing, beperkt tot de sport voor 2021

Op 23 april 2020 heeft het Grondwettelijk Hof de “relancewet” vernietigd, die onder meer een stelsel van “verenigingswerk” bevatte. Dit stelsel liet toe om een aantal “aanvullende” activiteiten aan 500 euro per maand en 6.000 euro (te indexeren) per jaar uit te oefenen, met uitsluiting van sociale en fiscale bijdragen en uitgesloten van de sociale- en arbeidswetgeving.  

Open Vld (bijgetreden door de MR) heeft daarop een nieuw wetsvoorstel neergelegd met het oog op het gedeeltelijk reactiveren van de door het Grondwettelijk Hof vernietigde wet. Mede om het wetsvoorstel te beperken tot “verenigingswerk”, werden de twee andere onderdelen van de oorspronkelijke wet (“occasionele diensten tussen burgers” en “platformeconomie”) niet meegenomen. Het “verenigingswerk” is echter hoofdzakelijk gericht op de socialprofitsector, die zich grotendeels verzet had tegen dit systeem omdat het ingaat tegen enkele belangrijke elementen: professionalisering, kwaliteitseisen, oneerlijke concurrentie en het behoud van ons solidariteitsstelsel. 

Deze weerstand tegen het wetsvoorstel werd vertaald in een unaniem negatief advies van de interprofessionele sociale partners in de Nationale Arbeidsraad van 27 oktober. In dat advies engageert de NAR zich om meerdere alternatieve pistes te onderzoeken voor “verenigingswerk”. In een tweede unaniem advies van 15 december heeft de NAR zich toegespitst op een piste in het bijzonder: deze van artikel 17 (van het koninklijk besluit “RSZ” van 28 november 1969) dat in zijn huidige versie toelaat om “occasionele” werknemers maximaal 25 dagen per jaar tewerk te stellen, met vrijstelling van sociale zekerheidsbijdragen, in diverse activiteiten in de socioculturele en sportieve sector. 

Het doel van de sociale partners is om een uitbreiding van het toepassingsgebied van artikel 17 te onderzoeken, door het aantal dagen om te zetten naar een quotum van uren en dit quotum te verhogen. Daarenboven wordt ook bekeken om de lijst met functies uit het artikel uit te breiden (waarbij inspiratie gehaald wordt uit de lijst van het wetsvoorstel voor verenigingswerk).

De timing om een alternatieve oplossing te voorzien, was echter te strak, aangezien de door het Grondwettelijk Hof vernietigde wet ophoudt uitwerking te hebben op 31 december 2020. De meerderheidspartijen uit de Vivaldicoalitie zijn daarop tot een akkoord gekomen om een tijdelijke oplossing te voorzien in de vorm van een verlenging van het “verenigingswerk” in 2021, met een beperking tot de sportsector. Daarbij werden ook volgende wijzigingen aangebracht aan de wet:  

• • De voorwaarde van een 4/5e tewerkstelling vervalt; 
  • Er wordt een solidariteitsbijdrage van 10% geheven, te betalen door de onderneming die beroep doet op verenigingswerkers;  
  • De verenigingswerker is een belasting van 10% verschuldigd; 
  • Er wordt een minimumvergoeding van ongeveer 5 euro per uur opgelegd;  
  • De verenigingswerker mag maximaal 50 uur per trimester werken en 
  • Hij mag maximaal 6.340 euro per jaar verdienen.  

Deze “opgekuiste” tijdelijke versie zorgt evenwel nog steeds voor een aantal principiële bezwaren en toepassingsmoeilijkheden. Daarom blijft Unisoc verder werken aan een alternatieve oplossing die rechtszekerheid biedt, in samenwerking met de vakbonden en in contact met het kabinet Sociale Zaken. 

De wet die dit voorlopig systeem invoert, werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 31 december 2020.

Terug naar themafiche